کد مطلب:5343 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:152
نیایش ابراهیم پس از اسکان در مکه
«رَّبَّنَا إِنِّی أَسْكَنتُ مِن ذُرِّیَّتِی بِوَادٍ غَیْرِ ذِی زَرْعٍ عِندَ بَیْتِكَ الُْمحَرَّمِ رَبَّنَا لِیُقِیمُواْ الصَّلاَةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَیْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الَّثمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ یَشْكُرُونَ» [1] ؛ پروردگارا این ذریّه خود را به وادی بی كِشت و زرعی نزد خانه تو مسكن دادم برای به پا داشتن نماز، بارخدایا تو دل های مردمان را به سوی آن ها مایل گردان و به انواع ثمرات، آن ها را روزی فرما، شاید كه شكر تو به جای آرند.
[1] ابراهيم (14) آيه 37.